La montaña de mi vida
Te tiene como protagonista
Que escalas todas las mañanas
Al fondo de mi alma.
La montaña de mi vida
Se acerca en tu cuerpo
que me da el amor
De todos los años que lo llevo dentro.
La montaña de mi vida
Se siente cautiva
Cuando no siente tus besos
Desde el fuego de tus deseos.
Andres Pons Garcia
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
Goală ești simplă, ca o mână de-a ta, netedă, pământeană, rotundă, transparentă, ai linii ca luna, umbre ca pomii, goală ești subțir...
-
Te doy mi alma desnuda, como estatua a la cual ningún cendal escuda. Desnuda con el puro impudor de un fruto, de una estrella o una flo...
-
El monasterio de Dragomirna se construyó en un área maravillosa, cerca al bosque, allende la aldea Mitocul Dragomirnei, 12 kilómetros d...
-
Gracias montaña por haberme dado lecciones de vida, por que fatigado he aprendido a gustar el reposo, por que sudando he aprendido a apreci...